Francois Boucher (1703–1770), słynny francuski malarz, rytownik, dekorator, który zasłynął jako „pierwszy malarz króla”, jeden z najwybitniejszych mistrzów stylu rokoko, prawodawca wszelkiego rodzaju sztuka we Francji na początku XVIII wieku. Warto zauważyć, że pierwszym mentorem młodego artysty był jego ojciec, Nicola Boucher, skromny nauczyciel plastyki i rysownik wzorów do haftu. Następnie Boucher był przez pewien czas uczniem Francois Lemoine, po czym wstąpił na szkolenie rytownika Jean-Francois Karsa, który zajmował się opracowywaniem winiet, herbów i emblematów do masońskich dyplomów. Przyszły artysta królewski szybko zdobył doświadczenie, próbował jednocześnie kilku rodzajów sztuk pięknych. Prawdziwa chwała przyszła do Busha w 1730 roku. W tym czasie artysta został przedstawiony Madame Pompadour, królewskiej faworytce. Pomimo tego, że artysta nigdy nie malował portretów, chętnie zgadza się na wykonanie kilku portretów ukochanej króla Ludwika XV. Podobał mi się portret, a dla mistrza nadchodzą złote czasy.

Boucher dekoruje i maluje apartamenty w Wersalu, pracuje w innych rezydencjach królewskich. Liczne prace artysty o tematyce biblijnej, alegorycznej i codziennej zdobiły najbogatsze salony arystokracji. Pracowity i pracowity mistrz oprócz malarstwa projektuje spektakle operowe, rysuje szkice dla fabryki gobelinów. Francois Boucher budował kompozycje na skomplikowanym splocie kręconych linii i figur, znakomicie kontrolowanych kątach, efektownie wykorzystywał draperie, girlandy, kwiaty, wirujące chmury, otaczając nimi bohaterów.