Złota jesień to pejzaż autorstwa rosyjskiego artysty Izaaka Lewitana, namalowany w 1895 roku. Należy do Państwowej Galerii Trietiakowskiej. Artystka pokazała w nim wszystkie kolory tego sezonu. Złota jesień należy do „głównej serii” obrazów Lewitana.

„Złota jesień” Izaaka Lewitana to wspaniały obraz, ucieleśnienie pięknej i tajemniczej pory roku, tak uwielbianej przez rosyjskich artystów i poetów. Powstałe w 1895 roku dzieło stało się jednym z najbardziej znanych i rozpoznawalnych w historii malarstwa rosyjskiego.

Na płótnie „Złota jesień” Lewitan przedstawił tradycyjny rosyjski krajobraz we wrześniu i październiku – okres spektakularnych zmian w przyrodzie. W tym okresie drzewa kwitną w odcieniach złota i bursztynu, a niebo jest często czyste i rozległe.

Jednym z kluczowych punktów w malarstwie jest użycie koloru. Lewitan po mistrzowsku przekazał ciepłe i zimne odcienie, tworząc wrażenie błyszczącego malarstwa na płótnie. Jasnożółte, pomarańczowe i czerwone liście przyciągają wzrok, tworząc wir jesiennych kolorów.

Odległe drzewa w lewym rogu obrazu nadają mu głębi i perspektywy. Zdają się zapraszać widza do spaceru alejką i cieszenia się ostatnimi promieniami rozgrzewającego słońca. Lewitan z łatwością oddaje atmosferę ciszy i spokoju, co czyni obraz szczególnie atrakcyjnym.

Szczególną uwagę zwraca się także na niebo. Niebo Lewitana jest zawsze przesiąknięte głębokimi uczuciami i inspiracją. W „Złotej Jesieni” są czyste, przejrzyste i pełne światła, co tworzy kontrast ze złocistymi odcieniami liści.

„Złota jesień” Lewitana uosabia nie tylko naturę, ale także nastrój i emocje tej pory roku. Obraz stał się prawdziwym symbolem rosyjskiej natury i wewnętrznego świata splecionego z naturą.