Kobiece zdjęcia Renoira są pełne wdzięku i spontaniczności. Zhanna Samari ukazana jest w pełnej wysokości na tle japońskiego parawanu, dywanu i palmy, które artystka specjalnie wniosła do zwykle pustego warsztatu, aby stworzyć ceremonialną oprawę. Renoir ledwie nakreślił psychologiczny wzór swojej modelki, z radością przeszedł do oddania masy perłowej jej skóry, puszystości jasnorudych włosów, zmarszczek pod oczami i jasnych rozchylonych ust.

Wizerunki kobiet zajmują centralne miejsce w twórczości Renoira (1841–1919). W latach 70. XIX wieku jego stałą modelką została początkująca aktorka teatru Comedie Française, Jeanne Samari. W 1877 roku malarka stworzyła jeden z najpiękniejszych jej portretów. Wygląd bohaterki emanuje urzekającą kobiecością. Ledwie zauważalny półuśmiech, głębokie, ciemne oczy o wilgotnym blasku kontrastują z rudawą burzą włosów i delikatną skórą, tworzą wrażenie „uchwycenia chwili” – wykwintnego, nieuchwytnego piękna uchwyconego przez artystę. Renoir po mistrzowsku łączy zielony kolor sukni Joanny z różowym tłem ściany na portrecie, potęgując wrażenie rzadkiego uroku swojej ulubionej modelki.

    Przedstawiana jest od pasa w górę. Aktorka siedzi z lewym łokciem opartym na stole, dłonią ściska lekko ciężki podbródek. Rude puszyste włosy, wyrazisty, ciekawski wyraz oczu – jest w tym wszystkim tyle uroku i piękna! Aktorka ma na sobie zieloną sukienkę z głębokim dekoltem, jeden z krótkich rękawów lekko się zsunął, odsłaniając piękne, okrągłe ramiona Jeanne. Niezwykle atrakcyjna, z puszystymi włosami i błyszczącymi oczami, aktorka wydawała się urodzona, by stać się modelką dla Renoira.

3