Jeden z najsłynniejszych obrazów Iwana Aiwazowskiego, Dziewiąta fala, został namalowany w 1850 roku. Stał się sławny natychmiast po jego napisaniu i został nabyty przez Mikołaja I. Kolekcjoner i filantrop Tretiakow uważnie śledził twórczość Aiwazowskiego, odwiedzał jego wystawy i warsztat w Teodozji.

Zdjęcie przedstawia morze, bardzo zmartwione po niedawnej burzy. Ale nie wszystko jeszcze się skończyło - musi nadejść legendarna dziewiąta fala - apogeum burz i burz, najpotężniejsza i niszczycielska fala. Kilku wycieńczonych ludzi, którzy przeżyli katastrofę, czepia się fragmentu masztu zatopionego statku. Rozświetlające niebo słońce zdaje się dodawać im otuchy, daje szansę na ocalenie, ale ciemna, prawie czarna woda chce połknąć żeglarzy, tak jak pochłonęła już ich statek.

Ta praca została napisana przez Aivazovsky'ego podczas jego twórczego rozkwitu. Po Dziewiątej fali namalował cały cykl obrazów przedstawiających morze podczas sztormu (Tęcza, Statek na wzburzonym morzu). Ale obraz „Dziewiąta fala” stał się najbardziej znany, ta praca stała się swego rodzaju przepustką do najszerszego światowego uznania malarskiego talentu Aiwazowskiego.